- ορθογνωμώ
- ὀρθογνωμῶ, -έω (Α)ορθογνωμονώ*.[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)-* + -γνωμῶ (< -γνωμος < γνώμη), πρβλ. ιδιο-γνωμώ].
Dictionary of Greek. 2013.
ορθογνωμώ
Look at other dictionaries:
ορθ(ο)- — (I) (ΑΜ ορθ[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ορθός και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού όρθιου, τού ίσιου, τού ευθέος, τού κάθετου (πρβλ. ορθο κέρατος, ορθο τενής, ορθό τριχος, ορθο χαίτης) ή … Dictionary of Greek
